Het is tijd om de serie over de GlenAllachie samples van Harald Hidding een vervolg te geven. In een drukke periode vanwege het veranderen van de website moeten we het schrijven immers niet vergeten. Zeker niet als het een serie als deze betreft. Vandaag heb ik gekozen voor een distillery botteling en een botteling van Signatory Vintage.
Eigenlijk zouden we in maart naar Campbeltown gaan. Dat werd verzet naar oktober maar inmiddels is ook dat verzet naar komend jaar maart. Dan maar een leuke dag plannen in ons eigen landje al viel dat nog niet helemaal mee vanwege verschillende Coronamaatregelen. Het plan was om af te reizen naar de provincie Groningen maar uiteindelijk werd het rit naar het westen van het land en niet zonder resultaat.
Het minimale alcoholpercentage dat whisky móét hebben om whisky te mogen heten is 40%. Bij veel standaard bottelingen en blends wordt dit percentage inderdaad gehanteerd, iets wat je bij de onafhankelijken maar zeer zelden ziet. Waarom dan beginnen met dit feitje? Het leuke aan dit blogje is dat we bij de start 40% van de samples gedaan hebben en aan het eind nog 40% te gaan hebben. Benieuw naar sample 5 en 6? Lees dan snel verder!
Het is half november 2019 en terwijl in Den Haag het International Whisky Festival gaande is, zijn we ook in Oss druk bezig met goede whisky. We zijn immers weer te gast bij het City Hotel om daar een proeverij te presenteren. In samenwerking met Wijnhuis Oss is dit keer gekozen voor een line up van zes verschillende onafhankelijke bottelaars.
Deanston, vorig jaar tijdens de vakantie met mijn gezin ben ik er een paar keer voorbij gereden. Ik loop ook met regelmaat de flessen Deanston voorbij bij de slijterijen waar ik kom, al moet ik eerlijk zeggen dat ik eerder een Deanston Virgin Oak in de kast had staan en er nu nog steeds een Deanston 2008 Bordeaux Cask staat waar zo af en toe erg van kan genieten. Een Deanston van een onafhankelijk bottelaar had ik nog niet in de collectie gehad en toen deze fles voorbij kwam in de WWW groep op Facebook was het in ieder geval een poging waard hem te winnen. En zo geschiedde…
Glenrothes, een distillery met een bijzondere reputatie. De eigen bottelingen zijn meer dan eens niet al te best ontvangen. Onafhankelijk gebottelde whiskies van deze distillery doen het daarentegen vaak wél prima. Zo proefde ik al een aantal prachtige bottelingen van Adelphi, lieten we voor de SMWG (Facebook groep) een Glenrothes bottelen door Claxton’s én opende, en versampelde, ik afgelopen jaar een Signatory Vintage Glenrothes uit mijn geboortejaar 1972.
Zo, alweer een jaar voorbij en op de een of andere manier lijken de jaren ook steeds sneller te gaan. Een jaar waarin van alles gebeurde dat je in een mensenleven nou eenmaal niet kunt voorkomen, al had je dat nóg zo graag gewild. Dat biedt echter ook kansen. Het nemen van een besluit over een fles whisky die je eigenlijk nog lang niet wilde openen bijvoorbeeld. Waarom zou ik immers wachten tot mijn vijftigste verjaardag om een 33yo Glenrothes te openen die toevallig in mijn geboortejaar gedistilleerd is?
In my collection most bottles are part of a small batch. Single cask bottlings, dual cask sometimes as well. Some of them were distillery releases but most of them were released by independent bottlers. Helen Arthur, Ian MacLeod, Claxton’s, Kintra, The Ultimate and of course the big ones Signatory Vintage, Gordon & MacPhail and… Cadenhead’s. Last year I visited the Cadenhead shop in London, this year I was in Edinburgh and of course I visited the shop overthere as well.
Deze Single Grain whisky maakte deel uit van de cask strength proeverij die we laatst presenteerden. Zelf had ik deze al een tijdje in mijn collectie maar kon er nog niet over schrijven. Wij maken immers nooit vooraf bekend welke whisky’s we gaan schenken. De proeverij is geweest dus hier is ie dan! De 24yo Cambus die gebotteld werd door Signatory Vintage in hun Cask Strength serie.
We organiseerden weer eens een whiskyproeverij. Plaats van handeling, net als de vorige keer, Restaurant Pardon in het centrum van Oss. Op het programma deze keer een line up met alleen whisky’s op vatsterkte. Een pittig avondje maar oh zo lekker.
Ik was maar eens door de kast heen aan het struinen om te kijken welke whisky nog niet de revue gepasseerd is. Kom ik er gewoon een tegen die ik meebracht van onze laatste Schotland reis. Het was een mooie dag in Pitlochry. We bezochten Blair Athol en Edradour, tevens de locatie waar de warehouses van Signatory Vintage staan. Laat ik daar nou een hele mooie Blair Athol vinden.
Aan de slag met een sample dat ik bij Marc van Grunsven mee mocht nemen toen ik daar eind januari 2017 was. Er zat nog slechts voor een paar drams in de fles maar toch vond Marc dat ik deze toch zeker ook moest proeven en wie ben ik dan om nee te zeggen. Zeker als het een door Signatory Vintage gebottelde Longmorn betreft is mijn aandacht wel gewekt.
Het eind van 2016 zit er aan te komen. De plannen voor de Kerstdagen zullen bij eenieder wel gemaakt zijn. Het eten, de familiebezoekjes en voor ons whiskyliefhebbers misschien ook nog wel een speciale whisky voor Kerstavond. Voor dat laatste heb ik vast nog wel ergens een mooi sample staan. Dat neemt niet weg dat ik toch nog een mooie fles wilde aanschaffen om het jaar mee af te sluiten.
We’ve almost told you everything already but there still is one more story we would like to tell you about our 2016 whiskytrip. It’s about a distilleryvisit we will surely remember. It was the second distillery that day and both were in Pitlochry. First we visited Blair Athol and after a steep climb through the woods we arrive at the Edradour Distillery. We take a deep breath and then it’s time to enjoy!
Mortlach is een distillery met een zeer bijzonder karakter die een whisky produceert die al jarenlang zeer geliefd is in de blendindustrie. Mortlach is een onderdeel van het Diageo concern en is één van de belangrijke bestanddelen van de Johnnie Walker blends. Daarnaast wordt een aantal officiële bottelingen uitgebracht.
De eerste proeverij van 2016 behandelden we twee verschillende onafhankelijke bottelaars. Dat deden we met drie bottelingen van Signatory Vintage en drie bottelingen van Gordon and MacPhail. Jeroen beschreef al eerder de opener van de avond, een Glenlivet van Gordon & MacPhail. Nu is het de beurt aan de afsluiter van die avond, een Tormore 1992 uit de Cask strength collection van Signatory Vintage.
Als je een proeverij organiseert probeer je uiteraard daar een logische opbouw in te hebben. Van een wat simpeler glaasje ga je uiteindelijk naar een complexe Cask Strength botteling al dan niet geturfd. Bij de Gordon & MacPhail / Signatory Vintage proeverij startten we daarom met een op voorhand simpele whisky. Een 15yo Glenlivet, gebotteld op 43%, een mooie opwarmer.
Eind januari 2016 beleefden we een heerlijke avond bij Slijterij Caves Hubert Zeegers in Oss. We hadden daar natuurlijk wel een beetje op gerekend en vooral op gehoopt maar toch is het altijd weer fijn als achteraf blijkt dat de proeverij geslaagd is. Het is altijd maar weer de vraag of dat wat wij bedenken ook bij het publiek zal aanslaan. Gezien de reacties achteraf zijn we daar weer prima in geslaagd.
In 2015 was er een periode dat bottelaars Signatory Vintage en The Ultimate diverse bottelingen van de Imperial distillery uitbrachten. Ik schafte van beide bottelaars een fles aan en die bleken beiden afkomstig uit dezelfde spiritbatch. Een mooier vergelijk kun je eigenlijk niet hebben.
