Naar het schijnt gaat het hier om een samenvoeging van newmake spirit van The Macallan en van Highland Park. Niet de kleinste namen in de whiskywereld, beiden uit het portfolio van de Edrington Group. Ze vormen een prima samenspel met het gekozen vat en de gekozen rijpingstijd.
De neus is mooi maar de smaak is wat mij betreft te scherp, zelfs na wat druppels water zwakt dat niet af. Ik geef er een score aan van 84 punten.
Een heerlijke whisky die wat mij betreft een score van 90 punten krijgt. Een score die ik niet heel vaak geef maar in dit geval is dat zeker op zijn plaats!
Deze whiskystijl kan ik heel goed waarderen. Voor mij een score van 89 waard. The Old Pipe heeft wéér een mooi vat op de kop getikt en dat kan geen toeval meer genoemd worden.
Allereerst aan alle lezers een gelukkig nieuwjaar! Ik ben niet zo van de goede voornemens maar ik heb me wél voorgenomen om ook dit jaar weer van hele mooie drams te gaan genieten. Laat ik daarom maar meteen weer starten met een mooie greep uit de samplevoorraad.
Zowel van de bottelaar als van de distilleerderij kwamen al meerdere artikelen voorbij op de website. Nog niet eerder beschreven we echter een Blair Athol die door Adelphi gebotteld werd.
Deze jonge Glenfarclas doet me net wat meer dan de “oudjes”. Er zit net wat meer pit in dit glaasje waardoor deze me wat meer aantrekt. Ik geef deze whisky 86 punten.
Met sommige samples is een mooi “vergelijkend warenonderzoek” te houden. Meerdere samples van één distilleerderij bijvoorbeeld. Zo ontving ik een tijdje geleden in een sampleruil met Marc van Grunsven een setje Glenfarclas samples.
Dit is dus een voorbeeld van een prima Bourbon! Veel beter dan het standaard werk waar we allemaal ooit wel eens van geproefd hebben. Voor mij is deze whiskey een score van 86 punten wel waard.
Clynelish scoort eigenlijk altijd prima en dat is in dit geval ook zo. Het is een wat jonge whisky die toch al een mooie ontwikkeling heeft doorgemaakt. Wat mij betreft een score van 86 punten waard.
Compass Box is eigenlijk meer dan alleen een bottelaar. Eigenlijk is het zéker net zoveel een blender als een bottelaar.
Adelphi en Mortlach, dat kan niet mis gaan toch? Een 17yo Mortlach ook nog eens. Een fles met een behoorlijk prijskaartje en dus heb ik hem nog even dicht laten staan tot mijn verjaardag.
Het licht kruidige karakter in combinatie met de mooie sherry invloed maakt dit een zeer drinkbaar drammetje. Ik geef er 87 punten aan en ik denk dat ik deze ooit ook nog aan de collectie ga toevoegen. Het is dat ik nog wat andere aankopen gepland heb staan…
Voor mij is de vakantie begonnen en dat betekent dat ik me eens lekker ga toeleggen op een aantal samples dat ik nog heb staan. Zo staan er nog enkele samples van Rien Caarels, Rowald van Baardwijk, Marc van Grunsven en Peter Boeringa. Onlangs ontving ik van Jonny Coulon ook nog wat mooie samples van nieuwe Signatory Vintage flessen die hij had aangeschaft. Laat ik daar maar eens mee beginnen.
Toen ik een aantal weken geleden met Marc op pad ging richting Dramtime en Bij Thijs werden er uiteraard ook enkele samples uitgewisseld. Marc bracht voor mij een sample mee van een whisky die hem positief had verrast en nu ga ik het betreffende sample maar eens proberen. The Glenlivet 12yo Illicit Still is niet een fles waar ik normaal gesproken snel voor zou gaan maar ik laat me graag verrassen.
Al enkele jaren is Marc van Grunsven een goede whiskymaat van me. Als ik me niet vergis is dat ontstaan bij een Bring Your Own Bottle event van de Singlemalt Whisky Group op Facebook. Na die BYOB van de SMWG volgden meerdere jaargangen van Mini-Maltstock bij Marc in de achtertuin. Ook gaan we sinds die tijd met regelmaat op pad om slijterijen te bezoeken. Zo gingen we in Maastricht op bezoek bij BAMS, reden we naar Keulen voor een bezoek aan de Cadenhead WhiskyMarket en afgelopen jaar bezochten we Dramshop, Passie voor Whisky en Whisky Van Zuylen. Op 17 april was het tijd voor een nieuwe slijterreis. Dit keer reden we naar het hoge noorden.
Volgens mij is zo ongeveer alles wat ik in mijn kast heb staan inmiddels wel ooit behandeld. Ik zal dat voor de zekerheid nog eens nakijken maar ondertussen ga ik eerst maar eens verder met de voorraad samples die ik nog heb staan. Dit keer een vergelijking tussen twee standaard bottelingen van Ardbeg, één van de legendarische distillery’s van Islay.
De volgende trip naar bekende slijterijen wordt alweer gepland en dat bracht me op het idee deze aankoop van de vorige reis eens te gaan proeven. Marc kocht deze Signatory Vintage Ledaig bij Whisky Van Zuylen, het laatste adres van die dag. Het duurde nog tot aan de winter voordat de fles open ging en toen dat gebeurde ontving ik van Marc dit mooie sample.
De tweede fles die ik kocht tijdens mijn slijterijrondje met Marc van Grunsven, betreft er een die qua uiterlijk alleen al prachtig staat in de kast. Wat dat betreft heeft Signatory Vintage het met de Cask Strength Collection prima voor mekaar. Niet alleen wat dat betreft trouwens. De whisky’s die de selectie doorkomen om ín deze flessen gebotteld te worden, zijn over het algemeen ook van een hele mooie kwaliteit. Zou dat met deze Glenallachie ook zo zijn?
Inmiddels zal bij de meeste lezers wel bekend zijn dat ik een liefhebber ben van een aantal onafhankelijke bottelaars. Adelphi staat daarbij hoog op mijn lijstje maar is vaak ook wat prijzig. De prijs van deze 10yo Benrinnes viel echter alles mee en laat ik nou ook van deze distilleerderij een fan zijn…
