Toen ik een aantal weken geleden met Marc op pad ging richting Dramtime en Bij Thijs werden er uiteraard ook enkele samples uitgewisseld. Marc bracht voor mij een sample mee van een whisky die hem positief had verrast en nu ga ik het betreffende sample maar eens proberen. The Glenlivet 12yo Illicit Still is niet een fles waar ik normaal gesproken snel voor zou gaan maar ik laat me graag verrassen.
Al enkele jaren is Marc van Grunsven een goede whiskymaat van me. Als ik me niet vergis is dat ontstaan bij een Bring Your Own Bottle event van de Singlemalt Whisky Group op Facebook. Na die BYOB van de SMWG volgden meerdere jaargangen van Mini-Maltstock bij Marc in de achtertuin. Ook gaan we sinds die tijd met regelmaat op pad om slijterijen te bezoeken. Zo gingen we in Maastricht op bezoek bij BAMS, reden we naar Keulen voor een bezoek aan de Cadenhead WhiskyMarket en afgelopen jaar bezochten we Dramshop, Passie voor Whisky en Whisky Van Zuylen. Op 17 april was het tijd voor een nieuwe slijterreis. Dit keer reden we naar het hoge noorden.
Volgens mij is zo ongeveer alles wat ik in mijn kast heb staan inmiddels wel ooit behandeld. Ik zal dat voor de zekerheid nog eens nakijken maar ondertussen ga ik eerst maar eens verder met de voorraad samples die ik nog heb staan. Dit keer een vergelijking tussen twee standaard bottelingen van Ardbeg, één van de legendarische distillery’s van Islay.
De volgende trip naar bekende slijterijen wordt alweer gepland en dat bracht me op het idee deze aankoop van de vorige reis eens te gaan proeven. Marc kocht deze Signatory Vintage Ledaig bij Whisky Van Zuylen, het laatste adres van die dag. Het duurde nog tot aan de winter voordat de fles open ging en toen dat gebeurde ontving ik van Marc dit mooie sample.
De tweede fles die ik kocht tijdens mijn slijterijrondje met Marc van Grunsven, betreft er een die qua uiterlijk alleen al prachtig staat in de kast. Wat dat betreft heeft Signatory Vintage het met de Cask Strength Collection prima voor mekaar. Niet alleen wat dat betreft trouwens. De whisky’s die de selectie doorkomen om ín deze flessen gebotteld te worden, zijn over het algemeen ook van een hele mooie kwaliteit. Zou dat met deze Glenallachie ook zo zijn?
Inmiddels zal bij de meeste lezers wel bekend zijn dat ik een liefhebber ben van een aantal onafhankelijke bottelaars. Adelphi staat daarbij hoog op mijn lijstje maar is vaak ook wat prijzig. De prijs van deze 10yo Benrinnes viel echter alles mee en laat ik nou ook van deze distilleerderij een fan zijn…
Zoals ik in de blog over de samples voor mezelf al aankondigde is er bij mij in de kast een 35cl flesje terecht gekomen met daarin een door Signatory Vintage gebottelde Linkwood whisky. De originele fles en het blik bleven in Olland maar Marc van Grunsven had wel het label netjes overgezet naar mijn ruime sample. Ik moet zeggen, het ziet er prachtig uit.
Ik moet heel eerlijk zijn en meteen even melden dat onderstaande absoluut niet mijn eigen idee was. Al moet ik zeggen dat ik al eerder samples van bijzondere flessen weggezet heb voor later. Het idee en de werkwijze die Marc van Grunsven me vertelde, zette ook mij weer aan me hier eens in te verdiepen.
Een “speciale” release die dan toch naar boven komt als een Terug naar de basis whiskey? De basis van de hedendaagse whisky productie ligt in Ierland en Bushmills is ook nog eens de oudste actieve distilleerderij ter wereld dus eigenlijk lijkt het ook wel weer logisch. Daarnaast is het mijn eerste poging om weer te vertrouwen op mijn eigen zintuigen…
Een paar maanden geleden was ik een dagje op pad met Marc van Grunsven. Een dagje slijterijen bezoeken in andere delen van het land. Die dag kwam ik thuis met twee nieuwe flessen van de GlenAllachie distillery en toen ik daar foto’s van gepost had op Facebook ontstond er een gesprek met Harald Hidding. Hij had wel interesse in een mooie ruil van samples en zodoende heb ik nu de beschikking over een zestal samples van deze distillery in de Speyside. Tijd en materiaal voor weer een leuke vergelijkingsserie!
Eigenlijk zouden we in maart naar Campbeltown gaan. Dat werd verzet naar oktober maar inmiddels is ook dat verzet naar komend jaar maart. Dan maar een leuke dag plannen in ons eigen landje al viel dat nog niet helemaal mee vanwege verschillende Coronamaatregelen. Het plan was om af te reizen naar de provincie Groningen maar uiteindelijk werd het rit naar het westen van het land en niet zonder resultaat.
In september 2019 werd bij Marc in de achtertuin weer een editie van Mini Maltstock gehouden. Een bijeenkomst van 7 a 8 whiskyliefhebbers die allen enkele mooie flessen op tafel zetten, daarvan genieten bij slappe verhalen en heerlijke hapjes om vervolgens, geheel verantwoord, te overnachten in tentjes. Het was bij deze editie dat ik voor het eerst kennis maakte met deze Adelphi Laudale batch 2. Marc voorzag me van een sample en toen ik me bedacht er een blog over te schrijven zag ik dat deze versie nog steeds verkrijgbaar bleek.
Tegenwoordig is de Lotto voor mij een bijkomend onderdeel van de whiskyhobby geworden. Enerzijds is het leuk om mensen een kans te geven leuke flessen te winnen én op die manier budget te creëren voor nieuwe flessen. Anderzijds kun je zelf natuurlijk ook meedoen aan de verloting van mooie flessen en zo af toe iets winnen. Zo vond deze Glendronach ook zijn weg naar mijn adres
Afgelopen week had ik weer eens een whiskyuitstapje met goede vriend Marc. Eerder dit jaar bezochten we in Keulen al de Cadenhead Market, dit keer was Drankenshop Bams in Maastricht het doel van onze “reis”. Natuurlijk moet je ervan uit gaan dat er wel iets blijft plakken als je zo’n bezoekje onderneemt en inderdaad…
Het heeft even moeten duren maar afgelopen weekend was het eindelijk zover. Deze fles, aangekocht tijdens de zomervakantie van 2018, werd geopend. Het was een deel van mijn bijdrage aan de line up van “Mini Maltstock 2019” in de achtertuin van Marc.
Ik was eens aan het kijken naar wat ik nog aan samples in mijn kast had staan en wat denk je? Staan daar nog twee zeer interessante exemplaren te wachten op een review. Twee samples die ik een tijdje geleden ontving van Marc van Grunsven toen ik samen met hem en Misha Verhoeven een middagje besteedde aan samples uitwisselen (en ondertussen ook een beetje proeven). Het gaat in dit geval om samples van de 2017 en 2018 release van Adelphi’s Ardnamurchan spirit.
Het is alweer een tijd geleden dat ik samen met Marc en Misha wat heerlijke drams nuttigde én met beiden wat mooie samples uitwisselde. Lang niet elk sample passeert de revue in een blog. Er is nou eenmaal niet altijd tijd om ergens over te schrijven en soms is het gewoon genieten van een glaasje ook belangrijker dan het erover moeten schrijven. Voor dit sample maak ik echter graag even een uitzondering. Het betreft een sample van The Macallan Edition no. 4 dat ik ontving van The Macallan fan Misha. Ik ga er maar eens goed voor zitten.
Laatst publiceerde ik deel 1 al met daarin een zeer mooie maar jonge door Adelphi gebottelde Glenrothes. Nu is het tijd voor deel 2. Ook nu weer Glenrothes, ook nu weer Adelphi. Dit keer is het echter wel een sample van een iets hogere leeftijd.
Van sommige distillery’s komt het er gewoon niet van een drammetje te drinken. Een reden daarachter hoeft niet eens aanwezig te zijn. Zoiets heb ik met Glenrothes al is de duurste fles in mijn collectie ook daarvan afkomstig. Die blijft echter nog gesloten tot mijn vijftigste verjaardag. Via Marc van Grunsven heb ik nu echter twee mooie samples kunnen bemachtigen en ik zal ze één voor één gaan beoordelen. Beiden zijn gebotteld door Adelphi dus ik heb er alle vertrouwen in dat dit wat moois moet zijn.
Aan de slag met een sample dat ik bij Marc van Grunsven mee mocht nemen toen ik daar eind januari 2017 was. Er zat nog slechts voor een paar drams in de fles maar toch vond Marc dat ik deze toch zeker ook moest proeven en wie ben ik dan om nee te zeggen. Zeker als het een door Signatory Vintage gebottelde Longmorn betreft is mijn aandacht wel gewekt.
