Toen ik laatst aanwezig was bij de Ultimate proeverij in Nieuwegein, heb van de complete line up wat kleine samples veiliggesteld om ze op een later tijdstip nog eens onder de loep te nemen. Na de Jura en de Rosebank is het nu de beurt aan sample nummer drie en vier. Ik ben benieuwd hoe de Caperdonich en de Highland Park zullen zijn in mijn eigen vertrouwde omgeving.
Tijdens de proeverij zelf kwam ik niet verder dan even ruiken, een klein nipje proeven en het restant uit het glaasje overschenken in sampleflesjes. Ik moest immers nog naar huis rijden en alcohol en verkeer gaan nou eenmaal niet samen. Daarnaast is het in mijn beleving ook moeilijk om echt aandachtig te proeven in de setting van een proeverij als deze waar het grotendeels ook om de gezelligheid en het samenzijn gaat. Thuis achter de laptop is dat toch nét even anders.
Nummer drie in de door John de Vries samengestelde line up was er weer een van een gesloten distillery. Tot voor kort proefde ik er nog nooit iets van en nu is dit inmiddels de derde keer dat ik een Caperdonich in het glas heb. Toen de spirit voor deze whisky gedistilleerd werd zat ik nét op de kleuterschool. Dat feit op zich maakt dit alweer een interessante whisky. Ook het feit dat er ruim19 jaren rijping hebben plaatsgevonden, voedt mijn interesse. Het vatnummer is 6778 en botteling heeft plaatsgevonden op een ABV van 43%. In die tijd het standaardpercentage bij The Ultimate.
- Neus: Zoete geuren die doen denken aan custard pudding en potloodslijpsel. Ook een hint van broeierig hooi. Later ook fruitig van abrikoos en zoete appel.
- Smaak: Heel zacht in de mond, iets té lief misschien. Zoet en fruitig maar niet veel diepgang.
- Afdronk: Voor de smaak nog verrassend lang met vooral weer appel en abrikoos.
Vergeleken met de Caperdonich samples die ik laatst proefde vind ik dit echt een mindere botteling. Misschien omdat die andere twee samples op vatsterkte waren. Misschien heeft het vat gewoon echt te weinig gedaan. Van mij krijgt deze whisky 83 punten mee.
Het volgende sample in de line up is er een van het eiland Orkney. Een vrij jonge Highland Park die toch alweer een hele tijd geleden gedistilleerd werd. De spirit werd namelijk in januari 1986 geproduceerd en te rijpen gelegd in vatnummer 93 tot er in september 1994 werd overgegaan tot het vullen van 460 flessen met het bekende Ultimate etiket. Hoe zou deze Highland Park zich staande houden in dit tweeluik?
- Neus: Heide, honing, zachte roomboter en marmelade.
- Smaak: Licht vlezig randje, een zacht en heel licht randje turf met ook weer frisse heide en citrusfruit.
- Afdronk: Licht drogend met ook hier weer citrusfruit en een heel zacht randje turf.
Voor een 8yo Highland Park op 43% valt deze me niet tegen. In deze tweeluik komt deze dan ook als winnaar uit de bus. Er gebeurt gewoon net wat meer in de smaak waardoor ik deze waardeer met 84 punten.
