December 2021 stond bij de Scotch Malt Whisky Society in het teken van de jaren ’20 van de vorige eeuw. Zo was er tussen Kerst en Oud en Nieuw een prachtige online tasting maar ook bij de outturn van december werd stilgestaan bij de Roaring Twenties én de feestmaand. Ik schafte een combinatie van twee flessen aan die samen het Prohibition Pair vormden. Zoals men bij de SMWS vermeldt: “This powerful pair wouldn’t look out of place in a 1920s speakeasy, both full of flavour and bursting with character.”
2.132 Taking the pith
Distillery nummer twee, een van van de eersten dus die haar opwachting maakten bij de SMWS. In dit geval betreft het dan ook al het 132e vat dat van The Glenlivet distillery gebotteld werd. De whisky vond zijn oorsprong in april 2006 en mocht vervolgens 15 jaar rijpen in een first fill ex bourbon barrel. Dit vat leverde een oplage van 213 flessen op met een alcoholpercentage van 56,1%. Door het proefpanel werd deze botteling ingedeeld in de “Juicy oak & vanilla” categorie.
- Neus: Grassige tonen, zowel vers gemaaid als vochtig hooi. Vochtige houtpulp ook. Daarnaast komt al vrij snel een mooie fruitige geur naar boven van vanille, zoet citrusfruit en tropische vruchten.
- Smaak: Licht prikkelend op de tong van een wit pepertje. Mooie zoete fruittonen van citrus, mango en meloen.
- Afdronk: Mooie lengte waarbij de zoete fruitaroma’s mooi blijven hangen.
Dit is een heel mooie dram met een prachtige balans in de aroma’s. Een lichte kruidigheid van het hout en mooie fruitaroma’s uit de spirit. Wat mij betreft 88 punten waard.
4.308 Toffee rolled in herbs and soot
Het paar wordt gecompleteerd met een whisky van distillery nummer 4 uit de registers van de society. Aangezien de andere distillery van het eiland Orkney het nummer 17 heeft meegekregen mag voor iedereen duidelijk zijn dat het hier om een Highland Park whisky gaat. De spirit werd daar gestookt in februari 2010 en net als bij de vorige fles werd ook hier gekozen voor een first fill ex bourbon barrel. De whisky heeft hier 11 jaar in mogen rijpen alvorens 235 flessen gevuld zouden worden. Het percentage alcohol is hier een stevige 62,8%. De whisky werd gekwalificeerd als “Oily and coastal”. Ik ben benieuwd.
- Neus: Romige vanille. Een hint van nieuw hout en heide, aangevuld met citrusfruit.
- Smaak: Verrassend zacht voor het hoge ABV. Een romig mondgevoel met ook weer vanilleroom. Als het gaat om fruitige aroma’s proef ik hier peer en citrusfruit. Er is ook een duidelijke hint van ontbijtgranen aanwezig in de smaak.
- Afdronk: Middellang met een granig tintje en zoete fruittonen van peer en citrus.
De afdronk had hier wat mij betreft langer mogen zijn maar buiten dat is ook dit een prima whisky. In mijn optiek een score van 86 punten waard.
De Glenlivet wint het in de onderlinge vergelijking van de Highland Park maar beiden zijn zeer welkom in mijn whiskykast. Twee distillery’s met een flinke geschiedenis en dito reputatie en beiden maken het hier wel waar wat mij betreft.
