Glenallachie 12yo, Signatory Vintage

De tweede fles die ik kocht tijdens mijn slijterijrondje met Marc van Grunsven, betreft er een die qua uiterlijk alleen al prachtig staat in de kast. Wat dat betreft heeft Signatory Vintage het met de Cask Strength Collection prima voor mekaar. Niet alleen wat dat betreft trouwens. De whisky’s die de selectie doorkomen om ín deze flessen gebotteld te worden, zijn over het algemeen ook van een hele mooie kwaliteit. Zou dat met deze Glenallachie ook zo zijn?

De voorpret voor zo’n reisje start al in de dagen daarvoor. We wisten natuurlijk al welke route we zouden gaan volgen en dus bezocht ik vooraf de betreffende websites op zoek naar interessante flessen. De aandacht van mijn zoekactie lag op een aantal distilleerderijen waaronder ook Glenallachie. Twee hele fijne bottelingen van Cadenhead hadden mijn interesse wel gewekt.

Mijn oog was gevallen op deze fles. Deze moest en zou ik aanschaffen. De Cooper’s Choice fles bleek uiteindelijk een mooie bijvangst. Het was wel even wachten tot we de tweede slijterij bezochten. Ik speurde de schappen bij Passie voor Whisky af en helaas, hij stond er niet meer… Nog eens de website gecheckt en daar was ie nog wel. Stefan van der Boog ging nog even in zijn magazijn kijken en ja hoor, ik kon de laatste meenemen. De reis was geslaagd, nu de whisky nog.

Distillatie van de spirit vond plaats in september 2007. Er werd in dit geval gekozen voor een First Fill Sherry butt waarin de rijping mocht plaatsvinden. Het vat kreeg nummer 900511 mee en na ruim 12 jaar rijpen werd in juni 2020 overgegaan tot het vullen van 580 flessen whisky met een sterkte van maar liefst 64,8%… Zeg maar gerust een stevige borrel. Aan de natuurlijke kleur is niets veranderd en voor zover ik weet is er niet koud gefilterd al las ik daar laatst andere berichten over. Voor de verandering zal ik deze zowel puur als met wat water gaan proeven.

Puur

• Neus: Warme, zoete geur met behoorlijk veel caramel. Op de achtergrond doet een mandje bosvruchten mee in het geurenpallet.
• Smaak: De alcohol is zeer aanwezig bij de eerste nip maar dat is ook niet raar met dit ABV. Als de eerste prikkel verdwenen is komen er mooie aroma’s naar voren. In de mond is het juist meer het fruit dat de voorgrond pakt en de caramel tonen wat naar de achtergrond duwt. Verrassend.
• Afdronk: De afdronk is van een medium lengte. Wat overblijft is een beetje het idee dat je een kwartier eerder een kop bosvruchtenthee hebt gedronken en dat nog vaag proeft.

Met een theelepeltje water

• Neus: De bosvruchten treden nu direct wat meer op de voorgrond. Wat meer overeenkomstig met de smaak zoals die puur was. Er lijkt nu ook wat tropisch fruit door te komen en (uiteraard) is er ook nog een mooi randje caramel aanwezig in de geur.
• Smaak: Het scherpe randje is er wel vanaf. Een mooi romig mondgevoel is daarvoor in de plaats gekomen. In het smaakbeeld veranderd verder niet heel veel met de toevoeging van water. Wel in de initiële beleving.
• Afdronk: De afdronk lijkt wel iets langer geworden. De fruitige tonen treden nu nog wat langer op de voorgrond

Deze whisky kreeg van mij 88 punten en dat is dan vooral voor de beleving mét het beetje water. En laten we eerlijk zijn, dat is natuurlijk wel de charme van een whisky die op vatsterkte gebotteld is. Je kan er zelf water aan toevoegen om het voor jou prettigste resultaat te bereiken.