Dit jaar is het gezin Van Gaalen rundumhausen in de vakantieperiode. Af en toe wat dagen naar een nabij gelegen camping, soms een dagje naar een stad als Maastricht of Amsterdam. Je kent het wel. Dit jaar dus niet naar een exotisch buitenland waar de plaatselijke slijter opgezocht moet worden om een leuk souvenir aan te schaffen. Dit keer dan maar eens een flesje opentrekken dat al een aantal maanden dicht in de kast stond. Het is tenslotte vakantie!
Een avondje met Richard Timmers wat mooie glaasjes proeven en dan afsluiten met het openen van een nog nieuwe fles. In dit geval een 15 yo Ben Nevis, gebotteld voor Erik Molenaars Kintra label. En zie daar… Inspiratie voor een blogje!
Gedistilleerd op 23 april 2001, gebotteld vlak voor Kerst van afgelopen jaar. De whisky heeft gerijpt in een refill sherrybutt met vatnummer 000152. In totaal werden 512 flessen gebotteld waarvan er 259 het Kintralabel ontvingen. De vatsterkte waarop gebotteld werd is 53,7%. Mijn fles heeft nummer 145 meegekregen voor wat dat waard is. De echte waarde zit uiteraard in de inhoud van de fles.
- Neus: Bijzonder mooi pallet van aan sherry gerelateerde geuren komt er na inschenken meteen naar boven. Caramel, toffee, pure chocolade, vanille. Moutig, kruidig (gember). Donkere aardse tonen.
- Smaak: Kruidig, zacht, romig. Ook hier komen de donkere sherrytinten naar boven waarbij ook in de smaak nog rijpe kersen opkomen. Een kruising van chocotof met kersenbonbons. Aangenaam!
- Afdronk: Een mooie lengte met een bittertje van pure chocolade, bij vlagen afdwalend naar espresso.
Op de een of andere manier had ik me deze fruitiger voorgesteld en misschien komen bovenstaande notities juist naar voren omdat het de laatste fles in een rij van vier was. Als dat zo is en ik de volgende keer tot andere notities kom, zal ik er zeker nog eens op terug komen. Voor nu ga ik nog even genieten van hel bodempje dat de bodem van het glas nog bedekt.
