Sinds onze Gordon & MacPhail / Signatory Vintage proeverij, of eigenlijk sinds de voorbereiding daarvan, heeft Tormore mijn aandacht gekregen. Peter schreef over de Signatory Vintage botteling die we tijdens die proeverij presenteerden. Op dezelfde avond kocht ik voor mezelf een andere Tormore en later ontving ik via een uitwisseling van samples nog een mooi sample van Wim Pollet. De laatste twee staan hier centraal.
Het sample dat ik van Wim ontving is als eerste aan de beurt. Het betreft hier een Gordon & MacPhail CS botteling uit 2007 van een 12 jaar op first fill sherry vaten gerijpte Tormore. Gedistilleerd op 25 september 1994 en gebotteld op 59,2% op 17 mei 2007 uit vatnummers 8350 en 8352.
- Neus: Mooie sherrytonen van vooral zoete karamel en gedroogd fruit. Vijgen en dadels met een vleugje boter.
- Smaak: Zoet, vrij vol en romig. Boterbabbelaar, chocolade maar ook weer het gedroogde fruit. Zachte whisky ondanks het hoge ABV.
- Afdronk: Lang, zoet en zeer prettig!
Dan is het de beurt aan de fles uit mijn eigen collectie. Ook deze botteling is afkomstig uit de Cask Strength serie van Gordon & MacPhail. Gedistilleerd op 31 augustus 1999 en na rijping in first fill Bourbon barrels gebotteld op 56,2% op 5 november 2014. Het betreft hier dus een 15yo whisky.
- Neus: Duidelijk anders dan het eerste glaasje. Hier een honingzoete inval met ook wat vanille. Duidelijke bourbon tonen waarbij zelfs de rogge-invloed uit de bourbon boven komt drijven.
- Smaak: Vol en romig! Ook hier weer de zoete honing en de rogge invloeden. Overduidelijke bourbonrijping.
- Afdronk: Net als bij het eerste glas is ook hier de afdronk prachtig van lengte en smaak.
Een zeer mooie besteding van de zondagmiddag! Twee fantastisch mooie bottelingen van een en dezelfde distillery en door dezelfde bottelaar uitgebracht. Toch zijn beide duidelijk verschillend. Ze scoren allebei wel een zeer ruime 8 in mijn beoordeling.
