Glen Keith 1996, Douglas Laing

door | juli 18, 2021

De samplevoorraad is de afgelopen tijd weer aardig aangevuld. Ik blijf het zeggen, dat is toch wel een heel mooi onderdeel van de hobby die whisky voor ons is. Het met elkaar delen van je collectie, of dat nu live aan tafel is of op afstand door middel van het ruilen van samples. Geen handel maar gewoon met gesloten beurs een pakketje samenstellen van ongeveer gelijke waarde en dan je best doen de ander iets te laten proeven dat hij of zij nog niet geproefd heeft. Zo kwam ik via Rien Caarels een tijd geleden aan een mooi doosje met samples waarvan er al een aantal de revue gepasseerd hebben.

Vandaag is het de beurt aan een botteling uit de Old Particular serie van Douglas Laing. Hier heb ik me al op verheugd sinds ik wist dat ik dit sample zou ontvangen. Glen Keith is voor mij een distillery die past in het rijtje Glen Elgin, Benrinnes en Glen Ord. Whisky waarvan je weet dat de bulk geproduceerd wordt voor de grote blends maar die zo af en toe heel succesvol worden opgepikt door de onafhankelijke bottelaars, in dit geval dus Douglas Laing. Benrinnes en Glen Elgin kom je wat dat betreft redelijk vaak tegen, Glen Ord en Glen Keith zijn toch nog wat zeldzamer.

Deze Glen Keith maakt dus deel uit van de Old Particular serie van Douglas Laing. De whisky werd in 1996 gedistilleerd en vervolgens te rijpen gelegd in een sherry butt met vatnummer DL 12198. Gek genoeg leverde het vat in 2017 slechts een opbrengst van 261 flessen op en dat zou kunnen betekenen dat er een behoorlijk aandeel naar de engelen gegaan is. Dit zou je aan het ABV ook kunnen aflezen. Het alcoholpercentage is behoorlijk gedaald tot nog steeds een mooie 51,5%. In ieder geval werd er niet verdund, bijgekleurd of koud gefilterd.

  • Neus: Mooie kruidige neus die doet denken aan kruidnagel en kaneel. Gedroogde pruimen, een handje vol rozijnen en zachte melkchocolade maken het geurenpallet compleet.
  • Smaak: Ook hier weer kruidig als er ook een pepertje doorkomt op de tong. Mooie zoete sherry tonen waarbij de melkchocolade toch wat meer richting puur lijkt te gaan.
  • Afdronk: Warm en mooi van lengte. Het gedroogde fruit verdwijnt naar de achtergrond en een licht bittertje van pure chocolade blijft over.

Ik moet echt weer eens op zoek naar een fijne Glen Keith in de collectie. Dit is zo’n voorbeeld van een fles die ik er best bij had willen hebben. Wat mij betreft een score van 87 punten zeker wel waard!

Rien, bedankt voor dit fijne sample!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *