Dit verhaal begon met een nieuwjaarsgroet op de Facebook pagina van de CasQueteers. Ik noemde daar de optie om te zoeken naar een mooie single grain whisky als een optie voor het nieuwe jaar en prompt reageerde Djurre van Kouwen dat de Cask2Share groep nog een leuk vat had liggen. Een Invergordon uit 1990 die dit jaar gebotteld zou gaan worden. Ik werd lid van de groep, bestelde een fles en mocht hem deze week in ontvangst nemen.
De Cask2Share groep is enigszins vergelijkbaar met de CasQueteers. Ook zij kopen (delen van) vaten whisky en daar kan je dan als lid een aantal flessen van aanschaffen. Een voordeel hier is dat je per fles kunt kopen en niet vast zit aan een grootte van een aandeel al heb ik dat bij de CasQueteers juist wel een aantal keren gedaan zodat mijn kinderen later ieder een mooie verzameling aandeelflessen krijgen.
In dit geval ging ik dus voor één fles, inclusief een 5cl sample, van de door Djurre aangeraden Invergordon. Als liefhebber van oude grains ben ik wel heel benieuwd naar Invergordon. Van deze distillery heb ik alleen een dichte fles in de collectie en die mag nog ruim een jaar dicht blijven (iets met een 50e verjaardag…). Voor de rest heb ik al wel flessen van Cambus, Dumbarton, Port Dundas en Strathclyde in mijn kast (of toch zeker gehad).
Bij het ophalen van de fles bij het verdeelpunt in Vlijmen, vertelde Marcel van Rosmalen me al dat hij had doorgekregen dat deze whisky tijd nodig heeft in het glas. De lijmgeur die grains soms kunnen hebben moet echt even kunnen verdampen werd me al verteld en dus schonk ik mijn glaasje in met het idee deze een uur te laten ademen.
De whisky werd gedistilleerd op 21 maart 1990 en de rijping vond plaats in een first fill bourbon barrel. Zonder bijkleuring, koude filtering of verdunning werd de inhoud van het vat op 16 maart van dit jaar gebotteld. De overgebleven vatsterkte bleek nog een zeer mooie 54,3% te zijn en onder het Dram Charaidean label werden 86 flessen uitgegeven voor de Cask2Share groep.
- Neus: In het begin inderdaad een geur van lijm en oplosmiddel. Na 20 minuten in het glas komen tonen van gras en hooi door gevolgd door een zoete geur van vanille. Langzaam komt ook een geur van boomgaardfruit opzetten met daarbij een romige geur van melkchocolade.
- Smaak: Na een een uur ademen neem ik mijn eerste nipje. Zacht en romig in de mond, bijna crème achtig! Zoet, licht kruidig met vanille en een klein snufje kaneel. Fruitige hints van appel en zoet citrusfruit.
- Afdronk: Mooi lang. Een licht drogende sensatie maar ook een zoet appeltje en een kruidig randje.
Er gebeurt veel in het glas, als je de whisky inderdaad maar de tijd geeft. Deze Invergordon is veel meer gesloten dan wat ik gewend ben van bijvoorbeeld Cambus en Strathclyde maar als ie zich dan opent dan heb je ook wel iets moois in je glas. Wat mij betreft een zeer nette 88 punten waard!
