Toen ik las dat er een whiskybotteling op de markt zou komen die samengesteld zou worden uit de Schotse whisky’s Glenrothes en Longmorn én whisky van nationale trots Millstone, was mijn interesse direct gewekt. Dat bottelaar Adelphi zijn naam eraan verbonden had maakte voor mij direct duidelijk dat het een kwaliteitsproduct zou moeten worden. Deze whisky mocht in mijn collectie niet ontbreken.
Deze botteling is door Adelphi onder de vlag Fusion Whisky uitgebracht als een soort eerbetoon aan de Schots-Nederlandse historie. Een historie die terug gaat naar het begin van de 17e eeuw. Elizabeth Stuart was de dochter van de Schotse koning James VI en Anne van Denemarken. Zelf trouwde ze op 16 jarige leeftijd met de toen eveneens 16 jarige keurvorst Frederik die op zijn beurt weer een kleinzoon was van Willem van Oranje. De adel was in die tijd nogal nauw met elkaar verweven.
Frederik werd als protestant de Koning van Bohemen. Het koninkrijk was een gebied dat was omgeven door het katholieke Duitse Keizerrijk. Hij werd de winterkoning genoemd omdat hij slechts één winter zou regeren. De katholieken zetten de protestantse koning na een regeringsperiode van 12,5 maand, aan het begin van zijn tweede winter, met geweld af.
Het gezin was vanwege de banden met Willem van Oranje in Den Haag wel welkom. Onder escorte werden zij in 1621 in de Hofstad verwelkomd. Frederik stierf vrij jong maar Elizabeth zou veertig jaar in Nederland blijven wonen voordat ze uiteindelijk terug ging naar Engeland. Een kleinzoon van Elizabeth werd jaren later gekroond tot Koning George van Engeland. Zijn bloedlijn zit nu nog steeds op de troon in het Verenigd Koninkrijk.
Tot zover de geschiedkundige achtergrond. Tijd om over te gaan op de inhoud van de fles. Het betreft whisky’s die minimaal 9 jaar hebben mogen rijpen. Adelphi selecteerde voor deze Fusion Whisky bij Zuidam twee 200 liter vaten Millstone whisky. Deze vaten zijn geslagen uit ex-Oloroso sherry butts. Bij Longmorn werd een bourbon barrel geselecteerd en uit een sherry butt werd 15 liter Glenrothes toegevoegd aan deze fusion. In totaal ontstond zo een batch die 866 flessen opleverde op een vatsterkte van 52,7%. Uiteraard zonder bij te kleuren of koud te filteren, zoals bij Adelphi te doen gebruikelijk. Zou deze fusion een koninklijk karakter hebben? We gaan het proeven.
- Neus: Kruidig in de richting van tuinkruiden, later komen meer zoete tonen boven. Pure chocolade, chocotoff en rijpe kersen. Ook wat gedroogd fruit.
- Smaak: Bij de eerste nip een licht drogend mondgevoel, wat langer in de mond ontstaat een romiger karakter. Ook weer een lichte kruidigheid van de Europese eik. Het zijn echter de krachtige sherrytonen die het voortouw nemen. Ook hier weer pure chocolade en toffee. Kersen doen in de smaak ook weer mee.
- Afdronk: Lange afdronk met zoete tonen en achter in de mond een licht bittertje van de pure chocolade.
Een prachtige sherrybom waarin het karakter van Millstone wat mij betreft zeker overeind is gebleven. Absoluut een mooie nieuwe aanwinst in mijn collectie. Toch zeker een 88 score waard voor mij.
