Jammer maar helaas, onze trip naar Campbeltown zit er weer op. Iets waar we maanden naar hebben uitgekeken is in een paar dagen weer voorbij. Gelukkig hebben we de foto’s nog… Verder zijn we uiteraard een paar mooie flessen en natuurlijk prachtige ervaringen rijker. Tijd om er een verhaal over te schrijven.
Campbeltown is gelegen op het schiereiland Kintyre in het zuidwesten van Schotland. Er zijn meerdere manieren om de stad te bereiken. Je kan vliegen vanuit Glasgow, je kan er met de veerboot naartoe en uiteraard kun je er met de auto komen. Aangezien in deze periode het veer maar zeer beperkt vaart, kozen wij voor een huurauto om vanuit Glasgow naar Campbeltown te reizen. Een trip van zo ongeveer 2 uur en 3 kwartier. We besluiten om een overnachting op de route te plannen om zo de volgende ochtend fris door te kunnen rijden. In de schemering arriveren we bij The Stagecoach Inn in het plaatsje Cairndow. Een herbergachtige accommodatie aan de oevers van Loch Fyne.
Na een goede nachtrust en een stevig “full Scottish breakfast” stappen we in de auto en zetten koers naar de hoofdbestemming. Een rit van bijna 2 uur door het prachtige landschap van het schiereiland. We parkeren de auto bij het Dellwood Hotel waar we later die dag zullen overnachten. Links van het hotel zien we de witte gevel van de Glen Scotia op zo’n 100 meter afstand. Het centrum van de stad, met daarin de attracties van de dag, ligt op een loopafstand van ongeveer 400 meter.
We hebben geluk met het prachtige weer en vol goede moed starten we de wandeling naar de Springbank Distillery. We staan geboekt voor een rondleiding bij Springbank en Glengyle (waar Kilkerran geproduceerd wordt), lunch in de Cadenhead Shop en aan het eind van de middag een Cadenhead Warehouse Tasting. Een druk programma maar alles ligt dicht bij elkaar dus dat is prima te doen.
Springbank is één van de twee distillery’s die nog zijn overgebleven uit het roemruchte whiskyverleden van de stad. In de hoogtijdagen waren er 34 distillery’s actief in Campbeltown. Daarmee stond de stad bekend als de whiskyhoofdstad van de wereld. Om uiteenlopende redenen is in de vorige eeuw het grootste deel van de stokerijen gesloten. Springbank en Glen Scotia bleven over uit het verleden en om ervoor te zorgen dat Campbeltown een whiskyregio mocht blijven werd de Glengyle distillery opnieuw opgericht.
Onze keuze om in deze tijd van het jaar op reis te gaan wordt beloond met een privé tour door de distillery’s. We worden rondgeleid door gepensioneerd oud medewerker Jim en het enthousiasme in zijn verhalen is prachtig om mee te maken. Hij vertelt ons alles over de werkzaamheden die hij vele jaren bij Springbank uit mocht voeren. Op de in werking zijnde moutvloer mogen we zelfs even wat gerstemout keren.
Op het moment wordt er bij Springbank niet gedistilleerd. Het productieteam is nog tot de kerst werkzaam in de Glengyle distillery. Alleen het bewerken van de gerst voor Glengyle wordt uitgevoerd binnen de oude muren van Springbank. Het bevochtigen van de aangekochte gerst met water uit een hoger gelegen Loch, het ontkiemen op de moutvloer en het drogen boven een ouderwetse kiln vindt allemaal hier plaats. De gerstemout wordt vervolgens over een nieuw aangelegde weg vervoerd naar de naastgelegen Glengyle distillery. Wij volgen deze weg om ook de Glengyle distillery te bezichtigen.
Ook hier werkt het enthousiasme van Jim aanstekelijk. Hij vertelt ons over hoe de oude distillery werd verkocht aan boeren en lange tijd in gebruik was voor de opslag van landbouwmaterialen, veevoer et cetera. Het gebouw en het omliggende terrein werden in 2000 aangekocht door Hedley Wright (nazaat van de Mitchell familie), tevens eigenaar van Springbank. Het hoofdgebouw werd weer omgebouwd tot een zeer overzichtelijke distillery waar sinds 2004 weer spirit geproduceerd wordt. We vallen met onze neus in de boter als we een vers sample new make spirit mogen proeven. Een prachtige, zeer fruitige spirit mogen we wel zeggen!
Na de rondleiding door beide distillery’s is het tijd om het middagprogramma te starten. Daarover vertel ik jullie graag in een volgend blog wat meer.
