Nou zijn we dus bezig met de whisky’s die eigenlijk in de Distillers Editions proeverij gepresenteerd zouden worden en wat denk je? Staat er gewoon nog een Cragganmore sample in mijn kast. Nee, geen Distillers Edition dit keer maar een onafhankelijke botteling van één van mijn favoriete bottelaars. Je weet wel, die in Campbeltown met die markante flesjes.
De samplevoorraad is de afgelopen tijd weer aardig aangevuld. Ik blijf het zeggen, dat is toch wel een heel mooi onderdeel van de hobby die whisky voor ons is. Het met elkaar delen van je collectie, of dat nu live aan tafel is of op afstand door middel van het ruilen van samples. Geen handel maar gewoon met gesloten beurs een pakketje samenstellen van ongeveer gelijke waarde en dan je best doen de ander iets te laten proeven dat hij of zij nog niet geproefd heeft.
Ik nuttig nu al een behoorlijk tijdje whisky’s die op vatsterkte zijn gebotteld. Vaak zijn dit whisky’s uit een enkel vat of een combinatie van slechts een paar vaten en op de een of andere manier merk ik dat de inhoud van deze flessen toch wel wat verandert met tijd en zuurstof. In de meeste gevallen die ik tot nu toe heb meegemaakt werd de whisky er mooier op. Bij deze Glenallachie gebeurde wat mij betreft het omgekeerde en dus moest er iets gebeuren.
Afgelopen zaterdag was een mooie dag voor mij als whiskyhobbyist. Ik was op mijn werk en ontving ‘s ochtends een bericht van Jonny Coulon uit België. Hij was met zijn vrouw onderweg naar The Old Pipe om zijn whiskykast wat aan te vullen. Op de terugweg naar Antwerpen is Oss dan niet eens echt ver omrijden en dus mocht ik beiden na mijn werk thuis ontvangen. Natuurlijk werd er wat geproefd en werden samples uitgewisseld, waaronder ook van de nieuwe flessen van Jonny. Deze Cambus van James Eadie voorop.
Zoals bekend ruil ik met regelmaat wel wat samples met andere liefhebbers. Zo leer je whisky’s kennen die je normaal niet (meer) aan kunt komen omdat ze niet meer beschikbaar zijn of omdat ze gewoonweg veel te prijzig zijn. Deze whisky past volgens mij in beide categorieën. Een Glenfarclas die al in 2008 gebotteld werd zal nu niet meer te krijgen zijn of hooguit op een veiling voor een exorbitante prijs maar ik kan er in ieder geval wel een sample van proeven!
Het was alweer een tijdje geleden dat ik een botteling van The Ultimate aangeschaft had. Een prima bottelaar maar ik was meer bezig met Cadenhead en Adelphi zullen we maar zeggen. Nu vond ik echter een flesje die me nu, met alles wat er om me heen gebeurt, zodanig aansprak dat ik zeker moest kopen. Een Mortlach op vatsterkte die op mijn verjaardag werd gebotteld. Dat laatste trok me echt over de streep al zijn de distillery én de bottelaar natuurlijk ook hele goede redenen.
Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen heeft Jeroen een tijdje geleden wat samples geruild met Rowald van Baardwijk. Samples zijn een mooie manier om eens wat meer van je favoriete distilleerderijen te proeven dan je normaal gesproken zou kopen. Voor Jeroen gold dat bijvoorbeeld voor de Glen Elgin die hij laatst proefde. Voor mij is Glenburgie toch wel een van mijn favorieten en ik ben dan ook blij dat ik een groot deel van dit SMWS sample van Jeroen mocht ontvangen.
Ik noemde deze fles al in het vorige blogje. Toen ik laatst zag dat Signatory Vintage weer een aantal bottelingen op de markt gebracht had, ging ik natuurlijk even kijken of er iets interessants voor me bij zou zitten. Over het algemeen zijn de bottelingen uit de Cask Strength serie prima van kwaliteit maar recent zijn er nogal wat bottelingen verschenen met een stevige sherry finish. Jammer genoeg had ik daar met een Linkwood geen hele goede ervaring mee. Ik was dus blij om te zien dat er dit keer ook een paar mooie grains uit zouden komen.
De meeste whiskyhobbyisten zijn wel bekend met de Whiskybase website. Een dynamische database waarin inmiddels een gigantisch aantal whisky’s vermeld, beschreven en beoordeeld wordt en dat allemaal door de leden zelf. Met regelmaat, als er wat te vieren valt, komt de website met een botteling in eigen beheer. Zo ook in dit geval. Deze 22yo Glenallachie werd gebotteld als nummer 110000 in de database. Nu, bijna 3 jaar later, staan er inmiddels al ruim 180000 flessen op de website.
Nog een sample dat ik van Rien Caarels mocht ontvangen. De afzender is niet de enige overeenkomst met de Benrinnes uit de vorige blog. Ook deze whisky is gebotteld door Iain Mackillop & Co. Ltd. Daarnaast stamt ook deze spirit uit de tijd dat ik nog niets van de smaak van whisky kende en mocht kennen. In dit geval gaat het om een Linkwood en dat is voor mij altijd even spannend…
Ik denk dat ik inmiddels al mijn geopende flessen wel eens ooit behandeld heb in een blog en dus het wordt het tijd om maar weer eens een aantal samples te gaan proeven. Zo kwam ik in mijn doosje met samples nog wat mooie flesjes tegen die ik kreeg uit een ruil met Rien Caarels. Dat daar een Benrinnes bij zou zitten zal voor niemand een verrassing zijn aangezien ik onafhankelijk gebottelde whisky van deze distilleerderij wel erg interessant vind. In dit geval gaat het om een oudje dus ik ben zeer benieuwd!
De tweede fles die vanuit Groningen mee naar Oss ging werd aangeschaft bij Dramtime. Ik had er vooraf al een fles besteld maar was nog op zoek naar een extra fles met een prijs tussen de €50 en €60. Zo’n dag moet ook niet ál te duur worden toch…? Na al getwijfeld te hebben over verschillende kandidaat-aankopen zag ik uiteindelijk deze fles verdekt opgesteld staan op een klein schapje. Toen ik de beschrijving op Whiskybase las wist ik dat ik me geen bult zou vallen aan deze fles en ook Marc was snel overtuigd. Een fles naar Oss, een fles naar St. Oedenrode dus.
Het is alweer even geleden dat Peter en ik de twee, door Adelphi gebottelde, 18 jarige Glen Garioch bottelingen verdeelden. Allebei prachtige bottelingen en van beide afzonderlijke flessen zijn onze notities al verschenen. Hoe zou echter de whisky zijn als beiden herenigd zouden zijn in één glas? Ik nam de proef op de som en liet het gezamenlijke sample een aantal weken staan. Nu wordt het tijd om de proef op de som te nemen.
In de voorbereiding op de trip naar Bij Thijs en Dramtime kwamen de bottelingen van Scotch Universe naar voren als mooie optie voor een aankoop bij eerstgenoemde. Ik ging me vast eens verdiepen in wat er zoal verkrijgbaar was en, ook leuk om te weten, hoe dat nou allemaal werkt met de naamgeving van deze flessen. Daarnaast had ik me, na een sample dat ik laatst proefde, voorgenomen te kijken naar een Ledaig. Met de Pegasus VI heb ik én een Scotch Universe botteling én het is nog een Ledaig ook.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan zeggen ze wel eens… Toen bottelaar Cadenhead de Small Batch Collection stopte en er de Original Collection voor in de plaats uitbracht, was ik op z’n minst gezegd wat sceptisch. Waarom terugbrengen naar 46%? Ik kan zelf immers ook wel water toevoegen aan een cask strength whisky als ik dat al zou willen. Water dat er al bij zit krijg ík er niet meer uit… Maar goed, als er dan een Benrinnes met een bijzonder verhaal in de nieuwe serie zit, dan gaat het bloed dus toch wel kruipen.
Wederom een SMWS sample dat ik verkreeg uit een sampleruil met Rowald van Baardwijk. Dit keer gaat het om de 54e botteling van de distillery die bij de Scotch Malt Whisky Society bekend staat als nummer 85. De distillery is uiteraard ook gewoon bekend onder de naam Glen Elgin en voor mij persoonlijk zijn de onafhankelijke bottelingen van deze distilleerderij altijd wel een feestje.
Het is alweer even geleden dat Jeroen deze twee 18 jarige tweelingzusjes van Glen Garioch naar Oss liet komen. De eerste fles hadden we al allebei geproefd en beschreven. De gezusters Glen Garioch hebben nu een tijdje rust gehad, maar nu is dan eindelijk het tweede zusje aan de beurt.
De volgende trip naar bekende slijterijen wordt alweer gepland en dat bracht me op het idee deze aankoop van de vorige reis eens te gaan proeven. Marc kocht deze Signatory Vintage Ledaig bij Whisky Van Zuylen, het laatste adres van die dag. Het duurde nog tot aan de winter voordat de fles open ging en toen dat gebeurde ontving ik van Marc dit mooie sample.
Een tijdje geleden schreef ik al een serie over een aantal samples die ik van Bob Wenting had ontvangen. Het betrof allemaal samples van whisky’s die door de Scotch Malt Whisky Society waren gebotteld. Ook bij de sampleruil met Rowald van Baardwijk heb ik een aantal SMWS bottelingen in samplevorm kunnen bemachtigen. Het eerste sample dat ik ga behandelen is afkomstig van distillery nummer 41 (Dailuaine).
De tweede fles die ik kocht tijdens mijn slijterijrondje met Marc van Grunsven, betreft er een die qua uiterlijk alleen al prachtig staat in de kast. Wat dat betreft heeft Signatory Vintage het met de Cask Strength Collection prima voor mekaar. Niet alleen wat dat betreft trouwens. De whisky’s die de selectie doorkomen om ín deze flessen gebotteld te worden, zijn over het algemeen ook van een hele mooie kwaliteit. Zou dat met deze Glenallachie ook zo zijn?
