De jongens moeten zelf nog maar even uitmaken wie welke fles in zijn collectie wil hebben. Voor mij alvast een mooi vooruitzicht dat er later altijd wat lekkers op me staat te wachten als ik op visite ga.
Is dit hogshead geslagen uit hout afkomstig van sherryvaten of is dit het effect van heel zwaar charren van Amerikaans eikenhout van bourbonbarrels? Wat het ook is, het resultaat is erg fijn en voor mij zeker een score van 89 punten waard!
Klaar om te bottelen? Nee, ik zou het nog niet doen. Sterker nog, in beide gevallen zou ik nog minimaal 5 jaar wachten en dan kunnen dit absoluut toppers zijn geworden.
Wat een mooi rijtje was dit. Drie keer hetzelfde vattype en een vergelijkbare rijpingsperiode en alle drie ook ontzettend mooi fruitig. Ik ga in mijn lidmaatschap op zoek naar meer van dit soort flessen…
Iets nieuws proberen vind ik altijd leuk maar het enthousiasme van Jonny overtuigde me al helemaal om een sampleflesje af te vullen voor thuis.
De proeverij met alleen maar oude Ultimate bottelingen zit erop. Een mooie kans om een aantal, van naam, bijzondere whisky’s te kunnen proeven.
Caskstrength en gerijpt op een ex bourbon vat, in dit geval een hogshead. De turfrook is niet te zwaar maar laat mooi de ruimte voor het citrusfruit uit de spirit. Wat mij betreft een mooie score van 87 punten.
Kwamen eerder al Rosebank en Caperdonich voorbij als bijzonderheden, dit keer maken een oude Springbank en een Bowmore hun opwachting. Beiden al jaren gebotteld door de familie Van Wees.
Naar het schijnt gaat het hier om een samenvoeging van newmake spirit van The Macallan en van Highland Park. Niet de kleinste namen in de whiskywereld, beiden uit het portfolio van de Edrington Group. Ze vormen een prima samenspel met het gekozen vat en de gekozen rijpingstijd.
Toen ik laatst aanwezig was bij de Ultimate proeverij in Nieuwegein, heb van de complete line up wat kleine samples veiliggesteld om ze op een later tijdstip nog eens onder de loep te nemen.
Op zich een prima kwaliteit maar niet helemaal mijn smaak. Iets teveel nadruk op de kruiden naar mijn idee maar zeker nog wel een 85 score waard.
Zoals jullie hebben kunnen lezen was ik een paar weken geleden aanwezig bij een zeer bijzondere proeverij. In dit deel behandel ik de eerste twee whisky’s van de middag.
“Poetry in a glass”… een gedicht, poëzie, het schept de verwachting van iets moois, iets subtiels. Het is mijn eerste SMWS fles met het groene seal van de Peated serie.
Dit is er wel een waar ik waarschijnlijk nog veel meer in ga ontdekken! Het is echt een hele fijne whisky met veel verrassingen.
De neus is mooi maar de smaak is wat mij betreft te scherp, zelfs na wat druppels water zwakt dat niet af. Ik geef er een score aan van 84 punten.
Een whisky die voor zijn nog vrij jonge leeftijd behoorlijk complex is. Dit wordt een fles die vooral in de zomer mooi tot zijn recht gaat komen. Voor nu een score van 87 punten wel waard.
Ik moest er even over nadenken want laten we eerlijk zijn, de entree is voor “normale” proeverijen flink. Maar ja, het betreft hier dan ook geen “normale” proeverij.
We vinden allebei dat dit best wel eens een prachtige botteling kan gaan worden, al zullen ze er waarschijnlijk wel voor kiezen om het nog wat jaren te laten liggen.
Jonny heeft niets teveel gezegd. Dit is zeer zeker een hele mooie Glentauchers! Voor mij mooi genoeg om er een score van 89 punten aan te hangen.
Inmiddels heb ik al een mooi aantal andere aandelen aangeschaft en zijn er ook al enkelen uitgeleverd. Mijn allereerste aandeel ligt echter nog steeds te rijpen.
